فلسفه اجرای نمای رومی ساختمان [نمادیزاین]

معماری رومی

معماری رومی به میراث باقی مانده توسط نخستین معماران جهان یونان ، احترام رومی به این سنت و احترام خاص خود به سفارشات معماری مستقر ، به ویژه قرنتی ، در بسیاری از بناهای عمومی بزرگ آنها مشهود است. با این حال ، رومی ها همچنین نوآوران شگفت انگیزی بودند و به زودی تکنیک های جدید ساختمانی را اتخاذ کردند ، از مواد جدید استفاده کردند و از فن آوری های موجود منحصر به فرد با طراحی خلاقانه استفاده کردند تا طیف کاملی از سازه های جدید معماری مانند ریحان ، طاق پیروزی ، آبراه عظیم ، باند فرودگاه ، ساختمان فروشگاه دانه ها را تولید کنند. و یک بلوک مسکونی. بسیاری از این نوآوری ها در پاسخ به نیازهای متغیر عملی جامعه رومی بود و همه این پروژه ها توسط دستگاه دولتی پشتیبانی می شدند که با تأمین اعتبار ، سازماندهی و انتشار در سرتاسر جهان روم ، از زنده ماندن آنها اطمینان حاصل می کردند تا بسیاری از این آثار عالی زنده بمانند و تا به امروز ادامه داشته باشند.
سفارشات معماری

http://nama.design/Roman-facade-executionمعماران رومی همچنان به پیروی از دستورالعمل های دستورات کلاسیک که یونانیان برای اولین بار شکل دادند ادامه دادند: دوریک ، یونیک و قرنتی. قرنتیان به خصوص ترجیح داده شده بودند و بسیاری از بناهای رومی ، حتی در اواخر دوران باستان ، نگاه یونانی خاصی به آنها نشان می داد. با این حال ، رومی ها ایده های خود را اضافه کردند و نسخه آنها از سرمایه Corinthian ، همانند کرنیش ، تزئین شده تر شد - به عنوان مثال ، قوس سپتییموس Severus در روم (203 میلادی) مراجعه کنید. رومیان همچنین پایتخت پیچیده ای را ایجاد کردند که اندازه سیستم یونی را با برگهای آکانتوس Corinth مخلوط کرد. ستون دیگر توسکانی اقتباسی از یک ایده سنتی بود که به شکلی از دوریک اما با سرمایه کوچکتر ، یک ستون باریک بدون مزمور و یک پایه قالب ساخته شده بود. ستون توسکانی (همانطور که در دوره رنسانس مشهور شد) به ویژه در معماری های محلی مانند پراستالیس و ایوان ها استفاده می شد. رومی ها همچنین ستون های یکپارچه را به جای رویکرد یونانی با استفاده از چندین بشکه که در بالای هم قرار گرفته بودند ترجیح دادند.
علاوه بر این ، ستونها حتی در شرایطی که دیگر نیازی به ساختاری نباشد ، همچنان مورد استفاده قرار می گیرند. این امر به نمای ساختمانها سنتی و آشنا می داد ، به عنوان مثال نما Pantheon (125 میلادی) در روم. ستون ها را می توان از ساختمان جدا كرد اما در قسمت پایه و ورودی (ستون های آزاد) به نما متصل است. برای مثال ، کتابخانه هادریان در آتن (132 میلادی) را ببینید. سرانجام ، ستون ها می توانند به بخشی از خود دیوار تبدیل شوند (ستون های در هم تنیده) و به عنوان یک زینت خالص عمل می کنند ، به عنوان مثال طبقه های فوقانی کولوسئوم بیرونی (ربع آخر قرن اول میلادی).